با اینکه
زیارت سیدالشهدا(ع) در اکثر برهههای تاریخی به سختی انجام میشد و جان
زائران در خطر بود، اما با این وجود عاشقانه خطرات را به جان میخریدند و
به پابوسی امام حسین(ع) در روز اربعین نائل میشدند.
در
برخی از روایات تاریخی بیان شده است که زیارت کربلا با پای پیاده در زمان
«شیخ انصاری»(متوفی سال ۱۲۸۱ قمری) رسم شد، اما در برههای از زمان به
ورطه فراموشی سپرده میشود که در نهایت توسط شیخ میرزا حسین نوری دوباره
احیا شد. این عالم بزرگوار اولین بار در عید قربان به پیادهروی از نجف تا
کربلا اقدام کرد که ۳ روز در راه بود و حدود ۳۰ نفر از دوستان و اطرافیانش
وی را همراهی کردند. محدث نوری از آن پس تصمیم گرفت هر سال این کار را
تکرار کند، وی آخرین بار در سال ۱۳۱۹ ه. با پای پیاده به زیارت حرم
أباعبدالله(ع) رفت.